ICD وسیله ای است که اندکی بزرگتر از پیس میکر (ضربان ساز) بوده و در زیر پوست تعبیه می شود. محل نصب آن معمولا زیر پوست استخوان ترقوه می باشد.
برای نصب ICD ،از بیحسی موضعی استفاده شده و نیاز به بیهوشی عمومی ندارد.
ICD دو قسمت اصلی دارد که یکی قسمت باطری است که در سمت چپ یا راست کتف در زیر پوست قرار داده می شود و لیدهای آن از طریق عروق خونی به درون قلب فرستاده می شود.
ICD ها در صورتی که ریتم قلب خیلی کند باشد ،با دادن ضربه های کافی آن را جبران می کنند و در صورتی که ضربان های خیلی سریع و خطرناک نیز ایجاد شده باشند، بطور اتوماتیک با دادن پیامهای خاص (شوک) آنها را به حالت نرمال در می آورند.
ICD ها علاوه بر اینکه همانند ضربان سازها ،ضربان های پایین قلب را کنترل می کنند ،قادرند که ضربان های خیلی سریع قلب را نیز کنترل نمایند، ICD ها در موارد متعددی از بیماران قلبی بکار می روند که موارد مصرف آنها را پزشکان متخصص بایستی بدقت معین نمایند.
معمولا پس از تعبیه ،آنتی بیوتیک های تزریقی و داروهای مسکن خاص تجویز می شوند و پانسمان محل برش پوستی که ICD در آنجا نصب شده است بایستی تمیز و خشک و بدور از عفونت نگه داشته شود. (بویژه در هفته اول)
بیمارانی که ICD برای آنان تعبیه شده است بایستی بطور مکرر و منظم به مطب پزشک خود مراجعه نمایند و آنالیزهای منظم و مراقبت کامل از دستگاه آنها صورت پذیرد.
